SHUKUR XOLMIRZAYEVNING “OMON OVCHINING O’LIMI” HIKOYASIDAGI XARAKTER YARATISH MAHORATI

Abstract

Ushbu maqolada Shukur Xolmirzayevning “Omon ovchining o‘limi” hikoyasidagi inson xarakterni yoritib berilgan   inson ichki kechinmasi  uning g`ururi   hamda shavqatsiz ovchi  obrazi   jamiyatdan uzog`roq bo`lishni oilaga mehr sadoqat hissi u insonda mujassamlashmagani  ochib berilgan  yozuvchi tog` havosi hayvonot olami bilan yashashi. “Qon tudadi”, “gunoh “, “ko’z tegadi” degan so’zlar u uchun hech qanday ma’no anglatmasdi. Ammasining duch kelgan jonlini o’ldiravermasligini, ular ham Allohning yaratkan mahluqi ekanligi haqidagi aytgan gaplari ham zoya ketadi. Eng qizig’i, unga boy qushlari tomosha qilish, ularni kuzatish yoqadi. Bir kuni u yana ovga jo`nadi. Tog’da yurganida qor ko’chib, kiyik va boshqa hayvonlar joylaridan qocha boshladi. Omon ovchi birinchi kiyikni o’ldirdi, ikkinchisini o’ldirayotkanini qadimdan ovchi faqat bitta kiyik o’ldirishi kerak degan gapni eslab ham ko’rmadi.